ปัจจัยเสี่ยงของโรคซึมเศร้า

1. กรรมพันธุ์
2. ความสูญเสียในวัยเด็ก
3. นิสัยทางความคิด
4. นิสัยการจัดการปัญหาชีวิต
5. กิจวัตรประจำวัน

ขยายความสั้นๆแต่ละปัจจัยเสี่ยง

1. กรรมพันธุ์ ถึงเราจะได้รับยีนแต่ไม่ได้หมายความว่าเราจะเป็นโรคนี้ เพราะมีปัจจัยอื่นๆ ที่มีความสำคัญ เช่นประสบการณ์ สิ่งแวดล้อม
2. ความสูญเสียในวัยเด็ก เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับเด็กยิ่งมีอายุน้อยยิ่งมึผลต่อสมองมาก
3. นิสัยทางความคิด เป็นปัจจัยที่สามารถควบคุมได้  มองโลกในแง่ดี#มองโลกในแง่ร้าย
4. นิสัยการจัดการปัญหา เป็นปัจจัยที่สามารถควบคุมได้เช่นกัน แก้ปัญหาเชิงรุก# แก้ปัญหาเชิงรับ
5. กิจวัตรประจำวัน หรือพฤติกรรม การออกำลังกายเป็นประจำพบว่าช่วยป้องกันอาการซึมเศร้า หรือทำให้อาการดีขึ้น การออกกำลังกายส่งผลต่อสารเคมีในสมอง และสมองได้รับออกซิเจนมากขึ้น การฝึกสมาธิช่วยรักษาอาการเศร้าได้

*นิสัยทางความคิด+นิสัยการจัดการปัญหา => ฝึกฝนเปลี่ยนแปลงได้ มองโลกในแง่ดี แก้ปัญหาเชิงรุกเพื่อหลีกเลี่ยงความเครียด ปัจจัยความเสี่ยงของโรคนี้คือ "ความเครียดเรื้อรัง"*